در عصر حاضر تحقیق و آزمایشات فراوانی جهت ارتقای کارایی و ترکیب بدن طیور صورت میگیرد و در این میان تغذیه از اهمیت بالایی برخوردار است و تأثیر به سزایی در کیفیت مرغ گوشتى دارد.
میزان بازدهی گوشت سینه، شکل بدن و کیفیت گوشت از عوامل مهم در کیفیت مرغ گوشتی میباشند. با وجود اینکه عوامل زیادی برای دسترسی به این کیفیت وجود دارد اما نوع تغذیه و سایر عوامل محیطی و ژنتیکی بر این کیفیت تأثیر گذار میباشد.

روش های مختلف تصحیح یا کنترل کیفیت مرغ گوشتى

۱- اثر مستقیم اسیدهاى آمینه در جیره غذایى و ژنوتیپ
۲ استفاده از اسید های چرب در جیره غذایی مرغ
۳- تغذیه اولیه جوجه‌هاى تازه از تخم در آمده

تأثیر متقابل اسید‌هاى امینه تکمیلى جیره غذایى و ژنوتیپ

از اصلی ترین اجزای سازنده گوشت مرغ اسید های آمینه میباشند ، به طوری که چربى شکم و بازدهى مقدار گوشت سینه تحت تاثیر سطح این مواد در خون قرار مى‌گیرد. لیزین از میان اسید های آمینه با تاثیرات ویژه برروى ترکیب لاشه شناخته شده است. در صورت کمبود لیزین باعث تحلیل بیشتر عضلات سینه در مقایسه با سایر عضلات بدن مى‌شود. هم چنین در پی تحقیقات به عمل آمده کمبود لیزین با کاهش PH و قابلیت نگهدارى آب بر کیفیت عضلات سینه تاثیر منفی مى‌گذارد. با استفاده از تکنیک های ژنتیکی میتوان ترکیب بدن مرغ گوشتی را اصلاح کرد به نحوی که کارخانه های بزرگ با انتخاب های ژنتیکی ،ژنوتیپ های تجاری ایجاد کردند که باعث افزایش بازدهی گوشت سینه و چاقی کمتر مرغ گوشتی شده است.مرغ های سبک وزن از نظر ژنوتیپ به رژیم های حاوی مواد پروتئینی خام و یا اسید آمینه حساسیت کمتری نشان میدهند نسبت به مرغ های چاق و وزن بالا.

استفاده از اسید های چرب در جیره غذایی مرغ گوشتى

برای افزایش انرژی در طیور میتوان از غذاهای چرب و روغنها در خوراک طیور استفاده کرد این اسید های چرب علاوه بر انرژی زیاد نقش اساسی در ترکیب اجزای لاشه مرغ ایفا میکنند تفاوت زیادی در ترکیب شیمیای روغنها و چربی ها وجود دارد. روغنهاى گیاهى داراى اسید چرب اشباع نشده بیشترى نسبت به چربى حیوانى مى‌باشند.
به طو کلی میتوان گفت افزایش ترکیب اسید های چرب در خوراک طیور اتباط مستقیمی با افزایش چربی شکم دارد. استفاده از اسید های چرب چون روغن ماهی ، روغن ماهى، کلزا و تخم کتان در رژیم غذایی باعث تقویت مرغ میگردد اما سبب به وجود آمدن چربی های مایع بیشتری میشود که از نظر بصری و تکنولوژیک برای گوشت مرغ مضر میباشد. از آن جایی که اسید‌هاى چرب اشباع نشده به اکسید شدن واکنش میدهند بو و طعم گوشت را تحت تأثیر قرار میدهند. براى حل بر این مشکل مى‌توان با به رژیم غذایی مرغ ویتامین E که یک ماده ضد اکسید کننده است اضافه نمود.

تغذیه اولیه در جوجه‌هاى تازه از تخم در آمده

از لحاظ فیزیولوژیک مرغ گوشتى در زمان سریعترى به وزن مناسب جهت کشتار مى‌رسد و هفته اول بعد از هچ بیشترین وزن را از کل دوره زندگی اش تجربه میکند (۲۰% ). مادامی که فرآیند جوجه کشی و حمل جوجه صورت میگیرد زمانی بین ۱۰ تا ۶۰ ساعت تأخیر در تغذیه جوجه های تازه به دنیا آمده به وجود می آید اگر چه جوجه ها از مواد غذایی باقیمانده داخل زرده که د دوران جنینی استفادده نشده میتواند برایشان مفید باشد اما برای نگهداری جوجه های گوشتی کافی نیست. طی یک آزمایش و بررسی جوجه هایی که در ۴۸ ساعت بعد از به دنیا آمدن تغذیه شده اند در ۶ روزگی ۲۵% سبک وزن تر هستند نسبت به جوجه هایی که در ابتدا تغذیه را آغاز کرده اند. هم چنین تأخیر در شروع تغذیه در روزهاى اول زندگى جوجه ها در رشد عضلانى به خصوص در عضلات سینه تاثیر مى‌گذارد به طوری که وزن عضله سینه در جوجه‌هایى که ۴۸ ساعت اول پس از هچ با گرسنگى روبرو‌ بوده‌اند در ۴ روزگى به ۵۰% وزن مناسب مى‌رسد.
برای جبان کمبود وزن گیری بدن و عضلات سینه تمهیدات بسیاری لازم است و گرسنگی در زمان بحرانی رشد هرجوجه ت اثات منفی د رشد و کارایی گوشت مغ را خواهد داشت به همین علت تغذیه زود هنگام برای کاهش این اثرات مخرب بسیار حائز اهمیت است. تمامی نکات ذکر شده باید در کل دوره پرورش مرغ گوشتی لحاظ شود چرا که هخدف تنها وزن گیری مرغ و رشد سریع نیست چراکه این امر گاهی منجر به وجود آمدن مرغهایى با میزان چربى بالا و مشکلات متابولیک و اختلالات پا ناشى از آن باشد هدف از سه نکته گفته شده کنتل شد عضلانی بدن مرغ و وزن بدن در کل دروه زندگی مرغ میباشد.